Filmy rzym, kościół katolicki

Pochodzący z północnych Włoch młody Amedeo (Enzo Jannacci) udał się do Rzymu na audiencję u papieża. Ale jego upór wzbudza nieufność władz Watykanu, które zrobią wszystko, aby uniemożliwić mu osiągnięcie swoich celów...

Wim Wenders, reżyser filmu, stawia nas twarzą w twarz z papieżem, umożliwiając nawiązanie intymnej rozmowy. Ten dialog jest wyrazem troski o najbiedniejszych, o kwestie ochrony środowiska, sprawiedliwość społeczną oraz apelem o pokój i dialog między religiami. Film podąża za papieżem, który podczas licznych podróży po całym świecie: Ziemi Świętej, Afryce, Ameryce Południowej czy Azji spotyka się ze zwykłymi ludźmi; rolnikami, robotnikami.

To pierwszy z serii filmów o powrocie Szatana na Ziemię. Władca Ciemności wciela się w małego chłopca, Damiana (Harvey Stephens), który jest przybranym synem Roberta (Gregory Peck), amerykańskiego ambasadora w Anglii.

Giulio Andreotti przedstawiony w filmie to postać nietuzinkowa: trzykrotny premier Włoch, na różnych stanowiskach pozostawał u sterów władzy przez blisko cztery dekady, zawsze pewny siebie i nieczuły na różne koleje losu. Mówiono o nim, że gdy cały Rzym śpi on jeden pracuje...

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Na ciele Frankie pojawiają się stygmaty, co jest niezwykłym zjawiskiem samym w sobie, a w tym przypadku o tyle dziwnym, że kobieta jest ateistką. Ona sama nie rozumie co się z nią dzieje, nie umie sobie z tym poradzić. Niecodziennemu zjawisku postanawia przyjrzeć się ksiądz - naukowiec, Andrew Kiernan.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Ernesto, malarz i ilustrator bajek, jest zdeklarowanym ateistą. Pewnego dnia odwiedza go asystent kardynała. Przynosi mu zaskakującą nowinę - jego nie żyjąca od kilku lat matka może zostać beatyfikowana. Zaskoczenie Ernesta jest tym większe, że dowiaduje się, iż starania o kanonizację trwają już od trzech lat i rozpoczęły się z inicjatywy jego rodziny. Przekonuje się, jak niewiele wie o świecie, w którym żyje, i domyśla się, że będzie musiał stawić opór działaniom bliskich mu ludzi, którzy upatrują w beatyfikacji krewnej szansy na awans społeczny całej rodziny.

Lorenzo wraca z rodzicami z archipelagu Komory do Waszyngtonu. Wkrótce z chłopcem zaczyna się dziać coś niepokojącego - począwszy od zaburzeń na tle nerwowym, po problemy z narządami zmysłów. Lekarze długo nie umieją postawić właściwej diagnozy, która ostatecznie brzmi jak wyrok: ALD, czyli nieodwracalne zwyrodnienie mózgu, na które nie ma lekarstwa.